Last Updated on آگوست 23, 2021 by mohamadi
ناسکار
خودرو های nascar
تمام شرکت کنندگان در نسکار برای رسیدن به کاپ سرعت، از اتومبیلی با عنوان «نسل ۶» استفاده می‌کنند. این اتومبیل‌ها در سه نوع مدل ارائه می‌شوند: شورولت SS، فورد فیوژن و تویوتا کمری. ولی تنها چیزی که اتومبیل‌ها را از هم متمایز می‌کند، برچسب‌های آن‌هاست و ظاهر همگی، شبیه به هم ساخته می‌شود. ممکن است از لحاظ ساختار داخلی، اندکی فرق داشته باشند، ولی در نهایت باید از یک فرمت پیروی کنند. «نسل ۶» اولین بار در سال ۲۰۰۷ معرفی شد؛ چیزی که با عنوان «اتومبیلی برای آینده» شناخته شد. این اتومبیل ۱۵۶۵ کیلوگرمی از موتور ۵/۸ لیتری V8 استفاده می‌کرد و مانند اتومبیل‌های ۵۰ سال قبل، کارآیی مناسبی داشت. با این تفاوت که این خودرو، ۸۵۰ اسب‌بخار قدرت داشت. این خودرو، می‌بایست یک دور مسابقه را به طول ۸۰۵ کیلومتر (۵۰۰ مایل) طی کند.
کلاو
زمانی که در نسکار، خودروی شرکت‌هایی مانند پونتیاک و فورد با ظاهر مخصوص به خود در مسابقات ظاهر می‌شدند، گذشته است و این روزها، فارغ از عنوان برند خودروها، همگی باید از یک فرمت پیروی کنند. در بررسی اولیه، که به صورت رسمی توسط مسئولان نسکار انجام می‌شود، وضعیت استاندارد هر خودرو با دستگاهی به نام «کلاو» بررسی می‌شود. این دستگاه، از رعایت ابعاد مجاز برای هر خودرو، مطمئن می‌شود. هر کدام از تیم‌ها به دنبال این هستند که با تغییرات در بدنه، نسبت به تیم‌های دیگر از لحاظ آیرودینامیکی و وزن اتومبیل، برتری داشته باشند.
رانندگان ناسکار
تا حدود ۳۰ سال پس از ظهور مسابقات ناسکار، یعنی تا اواخر دهه ۸۰ میلادی، رانندگان زیادی می‌توانستند در حالت مستی در مسابقات شرکت کنند. و تقریباً مسابقات حال و هوای جدّی به خود نداشت. امّا پس از آن نسکار، تغییرات زیادی به خود دید. همه این تغییرات از آنجایی شروع شد که سرمایه‌‌گذاری‌های زیاد برای این مسابقات، صورت گرفت.
جف گوردون، نمونه‌ای از یک راننده مدرن ناسکار است. وی که متولد ۱۹۷۱ است، از بچگی، در مسابقات شرکت می‌کرد. وی در ۱۶ سالگی، مسابقات اتومبیلرانی سرعت را شروع کرد و خانواده‌اش از کالیفرنیا به پیتزبورو در ایندیانا، نقل‌مکان کردند تا جف بتواند به کار خود ادامه دهد.
در زیر گزیده ای از مسابقات ناسکار را مشاهده می کنیم
درج دیدگاه